Prawdziwe wakacje, plany nieudane i kolejne plany

Naobiecywałam wpisów podróżnych i kulinarnych, a niczego do tej pory nie zrealizowałam. Pora by była to nadrobić. Niestety zdjęć z czwartkowej uczty nie ma, bo wszystko było robione w takim pośpiechu, że kiedy już zasiedliśmy do stołu, wszyscy od razu zaczęli jeść i nie było mowy o wyciąganiu aparatu. A smaczne rzeczy były i wyglądały niczego sobie... Trudno, teraz dwa tygodnie DIETY KOPENHASKIEJ. Zobaczymy jak mi pójdzie - dzisiaj pierwszy dzień i na razie trzymam się świetnie :).

Dieta kopenhaska to taka "dieta cud" krążąca po gazetach i w internecie. Pewnie nigdy bym jej nie spróbowała, gdyby nie poleciły mi jej dziewczyny z forum o odchudzaniu. Plan jest taki: teraz DK, potem dwa tygodnie lekkiej kuchni włoskiej, potem korzystanie z owoców lata i na jesień, kiedy ponownie zabraknie malin, borówek i innych jagód, najprawdopodobniej Dukan. Jeśli  ktoś ma ochotę się przyłączyć - zapraszam.

Podobno ta DK bardzo wycieńcza organizm, ale powiem wam szczerze, że zupełnie nie rozumiem, dlaczego, bo jak tak się przyglądałam menu z przodu, z tyłu i z każdej innej strony, to całkiem tego sporo jest i dość zdrowe. Np. dzisiejszy plan żywieniowy to:

filiżanka kawy z łyżeczką cukru na śniadanie - mały zgrzyt, bo ja lubię kawę, ale z mlekiem i BEZ cukru,

20 dkg befsztyku wołowego usmażonego na odrobinie oliwy i sałata z oliwą i sokiem z cytryny - no, to całkiem porządny obiad jest...

2 jajka na twardo, szklanka szpinaku i pomidor - na tak obfitą kolację, to nie często sobie pozwalam.

Tak więc nie wiem, dlaczego by ta dieta miała być taka katorżnicza - stosowałam już bardziej skąpe i było ok. Po(ży)jemy, zobaczymy.

A potrawy z czwartku z pewnością się kiedyś powtórzą, pewnie całkiem nie za długo - i wtedy na pewno przedstawię i przepisy i zdjęcia :) (tarta borówkowa jest mniam! a gruszki z serem pleśniowym i orzechami to jedna z najpyszniejszych rzeczy, jakie w życiu jadłam!).

A teraz trochę nadrabiania zaległości:

 

Wiecie, co to jest? Nie? Ha! To ja wam powiem :) To jest Zamczysko! Tak, tak - to nie wzrok was myli, lecz nazwa. To, co widzicie na zdjęciach, to największa ze stolic państwa Wiślan, a konkretnie główna i najwyżej położona część grodziska w Stradowie (województwo świętokrzyskie). Gród ten obejmował obszar około 20-25 ha (samo Zamczysko 1,5 ha) i mógł być zamieszkany przez od kilkuset do 4 tysięcy osób. Funkcjonował od VII do XI wieku, jeszcze po podbiciu ludu wiślańskiego przez Polan i należał do tzw. wielkich grodów Wiślan. W IX wieku stracił swoje prawdopodobnie wysokie znaczenie administracyjne na rzecz Wiślicy. Gród główny był otoczony potężnymi wałami, fosami i trzema podgrodziami z własnym systemem wałów, które do dzisiaj mierzą kilkanaście metrów wysokości i robią naprawdę duże wrażenie.

A taki jest widok z wałów Zamczyska na dolinę potoku Stradomka:

 

Pierwsze zdjęcie pochodzi z tej strony i pokazuje dokładniej, jakie jest zróżnicowanie poziomów i jak przebiegały wały i potok. Wykopaliska archeologiczne, prowadzone w tym miejscu w latach sześćdziesiątych ujawniły, że koniec grodu może wiązać się katastrofą: wewnątrz pozostałości domostw znaleziono ludzkie szkielety i ślady pożaru. Nie wiadomo, dlaczego nie odbudowano grodu, którego budowle były drewniane (zrębowe) lub ziemne (ziemianki i lepianki).

Dzisiaj w szczytowym miejscu wałów stoi drewniany krzyż - jak na ironię losu postawiono go w miejscu rezydowania pogan, dla których chrystianizacja była formą bardzo dotkliwej opresji. Brak natomiast choćby tabliczki informacyjnej i drogowskazów prowadzących do tego miejsca - żeby trafić, trzeba pytać okolicznych mieszkańców, którzy zamieszkują o takie domki:

Albo takie:

 

No dobra, żartuję ;). Ale ja jak zobaczę kawałek murka, to mnie coś za serce chwyta. Na tym koniec, bo chyba skutki dzisiejszego upału zaczynają być widoczne w tym wpisie.

Na sam koniec pochwalę się, że udało mi się zaciągnąć Kubę na jazdę konną :). Nie będę zamieszczać jego zdjęcia bez jego zgody, ale pochwalę się swoim - trochę  mi kask zjeżdżał ;)